หฤษรเทวี คืออสุรีที่เยือกเย็นมีเหตุผลและรักสงบ ชีวิตหล่อนทุ่มเทให้กับงานและคนไข้ที่ดูแลอยู่ แต่แล้ววันหนึ่งศพที่เหมือนถูกไฟเผาไหม้เองจากด้านในของคนธรรพ์ถูกส่งมายังโรงพยาบาลไกรลาสคีรี เพื่อหาสาเหตุการละสังขารตามด้วยศพที่สองศพที่สาม...
สภาพของผู้ละสังขารตรงหน้าทำให้เทวีสาวระลึกถึงรอยกัดบนหลังมือยามที่หล่อนยังเป็นอสุรีน้อย หฤษรเทวีต้องหาคำตอบให้ได้ว่าใครหรืออะไรเป็นฆาตกรฆ่าคนเหล่านี้
อสุรีสาวไม่รู้เลยว่าคำตอบนั้นจะพาหล่อนเข้าสู่อ้อมแขนของเพื่อนยามเยาว์ที่หล่อนจำไม่ได้แต่ไม่เคยลืมเลือน...
อรุษ...คือผู้มีบาดแผลบอบช้ำจากอดีต เพียงเพราะถูกตราว่ามีเลือดต้องคำสาป เขาจึงถูกตามล่าตามล้างตั้งแต่แรกเกิด ทนทุกข์ทรมานถูกรีดเลือดขอดเกล็ดอยู่หลายปี จนสูญสิ้นความเชื่อใจในตัวผู้อื่น กระทั่งพบอสุรีตัวน้อย...
วันเวลาทำให้สหายวัยเยาว์ทั้งสองห่างเหินจนเกือบจะลืมเลือนกันไป แต่แล้วคนธรรพ์ที่ละสังขารเพราะพิษของนาคกลับดึงทั้งคู่ให้กลับเข้าหากันอีกครั้ง และคราวนี้อรุษจะไม่มีวันปล่อยมือจากอสุรีของเขาโดยเด็ดขาด
_______
นิลนาคินทร์
ผู้เขียน อลินา
สำนักพิมพ์ ลูกองุ่น
พระ-นางเรื่องนี้น่ารักมากกก ชอบความเป็นตัวยุ่ง-ตัวดำ อรุษเจ้าเล่ห์เจ้าคารม ฉลาด ขี้อ้อน สายเปย์ และตีเนียนเก่งมาก รู้จักเข้าทางเหล่าพี่สะใภ้ด้วย แถมความเลิศเลอยังทำเอาสองบรเกือบดับ ส่วนหฤษรที่ดูเหมือนนิ่งๆ ไม่โดดเด่นเท่าไหร่ แต่กลับพอเหมาะพอเจาะกับอรุษมาก ทุกอย่างมันดูลงตัวไปหมด อ่านแค่บทพระ-นางก็คุ้มแล้ว
ยังคงมีตัวละครจากเรื่องก่อนๆ มาสร้างสีสันได้ดีเหมือนเดิม ติดตรงพิทยาธรที่นับวันจะยิ่งขี้บ่นขึ้นเรื่อยๆ เอาซะเสน่ห์ที่โปรยมาตั้งแต่ตรีเนตรทิพย์เริ่มจาง (555)
Post a Comment