เพชรรากษส ชุด นวหิมพานต์ (อลินา)

     นฤจักษ์ คือเมืองท่าใหญ่ในนวหิมพานต์
     นฤจักษ์คือเมืองยักษ์ เมืองของรากษสหรืออสูรน้ำที่ขึ้นชื่อเรื่องอารมณ์ร้อน หยาบคาย ดุร้ายและเปี่ยมด้วยอารมณ์รุนแรง
     พวกอสูรยังพอทำใจยอมรับรากษสเพราะถือเป็นอสูรเผ่าพันธุ์หนึ่ง แต่พวกเทพมองรากษสว่าต่ำเสียยิ่งกว่ามนุษย์
     รากษสตอบโต้ด้วยการต่อต้านพวกเทพ รวมไปถึงพวกลูกครึ่งลูกเสี้ยวที่มีเชื้อสายเทพในตัว พวกเขาเรียกพวกลูกครึ่งเหล่านี้ว่ามูลเทพ และเหยียดหยามว่ามีค่าน้อยเสียยิ่งกว่าสัตว์เลี้ยงในเรือน
     อวิกา...คือมูลเทพที่เติบโตมาเยี่ยงนางก้นครัวในเรือนเมรัย แม้ชีวิตจะยากลำบากและขมขื่นภายใต้การกดขี่ของแม่เลี้ยงใจร้าย มูลเทพน้อยก็ยังมีความรัก
     รักแรกกับรากษสหนุ่มที่ช่วยหล่อนจากการถูกทุบตี
     รักสองกับรากษสหนุ่มที่ร่างกายยับเยินถูกแขวนไว้รอความตายในตลาด
     รักสามกับรักษะตนใหม่ผู้ก้าวขึ้นเป็นผู้นำนฤจักษ์ด้วยการโค่นอำนาจลุงของเขาเอง
     กาณฑ์...คือลูกครึ่งรากษสอสูรผู้ปรากฏสัญลักษณ์ของผู้ถูกเลือกบนหน้าผาก
     เขาคือความหวังที่ชาวเมืองคาดว่าอาจจะก้าวขึ้นเป็นผู้นำฝั่งอสูรแทนบรอสูร
     เขาคือกบฎคือฆาตกรที่ถูกทิ้งให้รอความตายอย่างน่าสมเพชในตลาด
     เขาคือรักษะตนใหม่ที่ตั้งใจจะนำพานฤจักษ์ให้ก้าวหน้าทัดเทียมนวหิมพานต์
     แต่ตำแหน่งรักษะนั้นหอมหวาน รักษะตนใหม่จึงเป็นเป้าหมายที่ต้องกำจัด ความรักของเขาคือสิ่งที่ต้องทำลายให้ย่อยยับ
     กาณฑ์ต้องต่อสู้สุดกำลัง...เพื่อนฤจักษ์และสาวมูลเทพของเขา
_______
เพชรรากษส
ผู้เขียน อลินา
สำนักพิมพ์ ลูกองุ่น

แม้เพชรรากษสเรื่องราวจะไม่ได้ต่อเนื่องกับเล่มก่อนหน้า แต่ก็อยู่ในโลกใบเดียวกัน แต่นฤจักษ์เป็นเมืองที่อึมครึมกว่ามาก มีแต่ความวุ่นวาย การแก่งแย่งแข่งขัน เนื้อเรื่องค่อนข้างหม่น มีทั้งประเด็นการเหยียดเพศ กฎเกี่ยวกับเด็กที่มีทั้งข้อดีข้อเสีย ตัวละครมีภูมิหลังดำมืดกันเกือบทุกคน ไม่ว่าจะเป็นพระเอก นางเอก คู่รอง หรือตัวร้าย แต่ก็ไม่ได้ลงรายละเอียดลึกหรือเล่าออกมาให้ชวนหดหู่ดราม่ามากนัก เลยอาจจะขาดความเข้นข้นไปบ้าง แต่ก็อ่านเพลิน ดำเนินเรื่องเร็ว พล็อตเดาทางได้ไม่ยาก ตัวร้ายก็ไม่ได้ไกลจากที่คิด แต่ยังแฝงข้อคิด สนุก และชวนติดตาม

"สุดแต่เธอจะบัญชาอวิกา ดวงตาฉัน ชีวิตฉันอยู่ในมือของเธอแล้ว"

ความรักของรักษะกาณฑ์กับอวิกาก็เป็นไปแบบไม่หวือหวา หวานกันเบาๆ เชื่อใจและพร้อมเคียงข้างกันเสมอ อบอุ่นมากๆ น่ารักดีนะ แต่ก็เสียดายที่ขาดรายละเอียดในเรื่องของความสัมพันธ์ไปมาก ทำให้สงสัยทำไมในระยะเวลาสั้นๆ กาณฑ์ถึงรักอวิกาได้ขนาดนี้ ฉากที่เคยพบกันครั้งที่สองที่ตลาดเองก็เหมือนเล่าถึงแค่ผ่านๆ เท่านั้น หรือแม้แต่ชีวิตส่วนตัวของกาณฑ์ ลักษณะนิสัยลึกๆ เขาผ่านเรื่องราวโหดร้ายต่างๆ มาได้ยังไงบ้าง ก็ไม่มีการลงละเอียดเท่าไหร่ เหมือนเป็นการบอกเล่ามากกว่า

"ฉันไปส่งให้ แต่ถ้าอยากให้คุณชารีไปส่งก็บอก เดี๋ยวจะไปตามมาให้"
"ยายขี้หึง ขึ้นมา"

กลับกลายเป็นคู่รองที่โดนเด่น แย่งซีนไปได้เต็มๆ ทั้งเรื่องของความรักและปมในอดีต ฝีปากจัดจ้าน คอยจิกกัดสร้างสีสันให้เรื่องได้ดี แต่ต่างก็เยียวยาความหลังฝังใจในอดีตซึ่งกันและกัน ซึ้งและลงตัวดีมากๆ ชอบหลายๆ ฉากของคู่นี้ อย่างฉากถักเปีย ทำอาหารให้ ซ้อนมอเตอร์ไซค์