ความทรงจำของ ลักษิกา หายไปหนึ่งอาทิตย์ หญิงสาวกับเพื่อนๆ ออกทริปไปเที่ยวทะเลทรายที่อียิปต์ก่อนจะถูกกลุ่มคนไม่ทราบฝ่ายบุกเข้าโจมตีรถโฟร์วีลและพยายามจับทุกคนเป็นตัวประกัน ความทรงจำสุดท้ายของลักษิกาคือ เธอวิ่งหัวซุกหัวซุนลึกเข้าไปในทะเลทรายแล้วได้พบกับใครบางคน
ใครบางคน...ที่ทำให้เธอหวาดกลัวถึงขีดสุด
ใครบางคน...ที่เรียกเธอว่า นูร์อัยนี แสงสว่างแห่งดวงตาของข้า...
ใครบางคน...ที่พร่ำกระซิบว่าเธอเป็นเจ้าสาวของเขา
และจะไม่มีวันได้ก้าวเท้าออกจากวิหารอานูบิสไปจนตลอดชีวิต!
_______
เจ้าสาวของอานูบิส
ผู้เขียน ชญาน์พิมพ์
สำนักพิมพ์ พิมพ์คำ
อัดแน่นด้วยข้อมูลเกี่ยวกับตำนานและความเชื่อเรื่องเทพเจ้าของอียิปต์ พิธีกรรมต่างๆ ทั้งยังแทรกเรื่องตัวอักษรไฮโรกลิฟ ของโบราณล้ำค่าอีกเล็กน้อย มีบทแอคชั่น แฟนตาซี บ้าง ผสมผสานกับเนื้อเรื่องได้เป็นอย่างดี ไม่น่าเบื่อเลย ส่วนตัวไม่ได้รู้สึกลุ้นอะไรเท่าไหร่ แต่ปมความทรงจำที่หายไปของนางเอกก็ชวนติดตามอยู่
เรื่องราวค่อยๆ เฉลยความสัมพันธ์ของนูร์กับลักษิกาให้ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ชอบความผีติดหลังมาก เดี๋ยวโอบ เดี๋ยวหอม จะยืน จะนั่ง แทบไม่ปล่อยให้ไกลตัวเลย เผลอๆ ก็ลักหลับอีกต่างหาก แม้อาจไม่ได้บรรยายให้บทสวีทดูหวานอะไรมาก แต่ก็มีเรื่อยๆ ให้พอกระชุ่มกระชวยและฮาๆ กันไป ชอบช่วงที่นูร์แอบชอบและคอยเฝ้ามองลักษิกามาก 'เมื่อเธอยิ้มเขาก็ยิ้ม เมื่อเธอหัวเราะ...เขาก็พลอยหัวเราะไปด้วย' คนโหด เอาแต่ใจ ที่มีแต่ความร้ายกาจ แต่ทั้งรักทั้งหลงเขา ยอมลงให้เขาเกือบทุกอย่าง น่ารักดี น่าเสียดายที่มีบทช่วงที่พบกันครั้งแรกไม่มาก รวมทั้งตอนจบทุกอย่างค่อนข้างรวบรัด
และที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลย แน่นอนว่าต้องเป็น ราชิดา หรือราชิด บ่าวรับใช้แสนแซ่บ ที่ตลกและแย่งซีนสุดๆ คอยยั่วโมโหเจ้านายอยู่ตลอดเวลา แต่กำลังจะได้เป็นพระเอกเต็มตัวเร็วๆ นี้ (แม้ว่าจะเกือบได้เป็นลูกสะใภ้นูร์แล้วก็ตาม)
"iw mri Tn nHH ข้ารักเจ้าตราบนิรันดร์"
"iw mri Tw nHH ข้ารักท่านชั่วนิรันดร์กาล"
Post a Comment