辟寒金 แสนชัง นิรันดร์รัก (เผิงไหลเค่อ)

"ซีเอ๋อร์" เป็นบุตรชายที่รักยิ่งของ "มู่ฝูหลัน"
ถึงสามีจะเย็นชา พบหน้ากันนานทีปีหน
นางก็ไม่เคยนึกน้อยเนื้อต่ำใจแต่อย่างใด
กระทั่งเกิดเหตุพลิกผัน ต้องมาเห็นบุตรชายปาดคอตายต่อหน้า
เพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมให้นางต่อหน้าบิดาเขา
ชั่วขณะนั้น... ความเกลียดชังเคียดแค้นที่ไม่เคยมีก็สลักลึกถึงจิตวิญญาณ!

โชคชะตาพาให้นางย้อนกลับมาช่วงเวลาหลังแต่งงาน
บุรุษผู้นั้นเหมือนจะมีบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม
เขาถึงขั้นมาตามนางที่บ้านเกิด พูดจาหว่านล้อมสารพัดให้กลับไปกับเขา
ทั้งยังยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ถึงกับตอนรับข้อเสนอนางทั้งที่ตัวเขาเสียเปรียบ
นี่เขา... ใช่สามีผู้เลือดเย็นที่นางเคยรู้จักจริงๆ หรือ!
_______
แสนชัง นิรันดร์รัก (辟寒金) 3 เล่มจบ
ผู้เขียน เผิงไหลเค่อ (蓬萊客)
ผู้แปล Honey Toast
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

เส้นเรื่องให้ความรู้สึกคล้ายกับปรปักษ์จำนน แต่ปมระหว่างพระเอกนางเอกหนักกว่า ดราม่ามากกว่า ช่วงแรกเล่าเรื่องสลับอดีตให้รู้ถึงเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น ซึ่งฉากที่ลูกชายฆ่าตัวตายนั้นบีบหัวใจจริงๆ

'แม้เขาเคยเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเจ้ากับแม่
แต่ในยามที่พวกเราแม่ลูกต้องการเขาที่สุด เขากลับทอดทิ้งพวกเราไว้ข้างหลัง
ในความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุด แล้วเดินไปสู่แสงสว่างตามลำพัง'

แม้เรื่องราวในอดีตจะเป็นการเล่าแบบสรุปไม่ได้ลงรายละเอียดมากนัก แต่ก็รับรู้ได้ว่านางเอกต้องผ่านอะไรมาบ้าง ยิ่งช่วงที่นางเอกยังเป็นสาวน้อย รักพระเอกมาก วาดหวังว่าจะอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า ยิ่งรู้สึกเศร้า ไม่แปลกเลยที่นางเอกกลับมาแล้วจะใจแข็งขนาดนั้น

"ข้าผิดต่อเจ้าตรงที่ใดหรือ เจ้าถึงต้องทำกับข้าถึงเพียงนี้"

ถ้ามองในมุมพระเอกที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร สิ่งที่นางเอกทำและหลอกต่างๆ นานาคือทำร้ายจิตใจกันมากๆ เลยนะ ซึ่งพระเอกก็โมโหแต่ก็ค่อยๆ ยอมอ่อนข้อให้นางเอกในที่สุด แรกๆ ก็ยังมีฟอร์มอยู่ แต่หลังๆ แทบจะอ้อนวอนอยู่แล้ว ยอมจนไม่รู้จะยอมยังไง แต่นางเอกก็ยังปฏิเสธอยู่อย่างนั้น แม้จะเข้าใจนางเอก แต่ก็สงสารพระเอกมากเหมือนกัน — "เจ้าก็ทำดีต่อข้าบ้างสิ"

"ข้าคิดถึงเจ้าแล้วก็เป็นห่วงเจ้า ดังนั้นข้ามาที่นี่เพื่อรับเจ้ากลับไปโดยเร็ว"

ลุ้นมากว่านางเอกจะยอมใจอ่อนตอนไหน มีหลายเหตุการณ์ที่คิดว่าครั้งนี้นางเอกอาจยอมแล้ว แต่ก็ยังอยู่ดี ไม่ใช่ว่านางเอกไม่รับรู้ถึงเรื่องราวต่างๆ ที่พระเอกทำให้นะ แต่เหมือนปมในใจนางเอกมันฝังลึกเกินไป กลัวต้องกลับไปซ้ำรอยเดิมอีกครั้ง เลยต้องใช้เวลานานหลายปีกว่าจะคืนดีกันได้ เสียดายที่ช่วงเวลาหลังจากคืนดีกันแล้วมีไม่มาก

'สตรีที่ดีงามปานนี้ เขาเคยปรารถนาแต่ไม่ได้ครอบครอง
ไฉนบุรุษผู้นั้นจึงทำกับนางอย่างนั้นได้ลงคอ'

คิดว่าในชาติแรกพระเอกก็รักนางเอกนะ รู้สึกผิดในเรื่องที่เกิดขึ้นกับนางเอกด้วย แต่ในตอนที่ยังไม่สูญเสีย สตรีนางหนึ่งจะสู้กับอำนาจที่ทุ่มเทมาทั้งชีวิตได้อย่างไร... ชอบตอนที่พระเอกจำเรื่องราวในอดีตได้แล้ว แต่ไม่ได้มาขอโทษขอความเห็นใจ กลับพยายามทำทุกอย่างเพื่อชดใช้ให้นางเอกกับลูกในแบบที่เขาคิดว่าดีที่สุด

ชอบซีเอ๋อร์ตอนเด็กๆ มาก ฉลาดรู้ความ น่าเอ็นดู ชอบช่วงที่พระเอกได้ใช้เวลากับลูกด้วย น่ารักดี จนไม่อยากให้ซีเอ๋อร์จำเรื่องราวในอดีตได้เลย

'ดุจให้คำมั่นในชาติก่อน ทำตามสัญญาในชาตินี้ เจ้าคือภรรยาของข้ามาแต่เดิม'

ตอนพิเศษเป็นเรื่องราวอีกชาติหนึ่งที่มีเพียงพระเอกคนเดียวที่จดจำอดีตได้ เลยพยายามทำทุกอย่างให้นางเอกมีความสุข ยึดนางเอกเป็นอันดับหนึ่งในทุกเรื่อง เป็นพาร์ทที่หวานที่สุดในเรื่องแล้วแหละ ที่จริงอยากให้เป็นเรื่องราวต่อจากตอนจบมากกว่า แต่เป็นแบบนี้ก็ไม่ได้แย่อะไร

นอกจากเรื่องราวของพระเอกนางเอกก็มีแทรกการเมืองเข้ามาด้วยตลอด แต่ไม่ได้รู้สึกชวนติดตามกับส่วนนี้เท่าไหร่นัก เรื่องราวไม่ได้พลิกผันไปจากที่เล่าไว้ในตอนแรกๆ แต่แม้ว่าเนื้อเรื่องโดยรวมจะค่อนข้างตึงเครียด ออกจะหวานอมขมกลืนทั้งเรื่อง แต่ก็ไม่น่าเบื่อ ยังเป็นเรื่องที่ชอบและรู้สึกว่าสนุกอยู่ดี

"พวกเราล้วนไม่ใช่ตนเองในชาติก่อนอีกแล้ว แต่กลับหมกมุ่นยึดติดอยู่กับมัน
วางกับดักตนเองโดยไม่รู้จักมองย้อนกลับไปทบทวนสักนิด
เขาไม่จำเป็นต้องแบกรับความผิดในเรื่องที่เขาไม่เคยทำ
ข้าก็ต้องเริ่มทำความรู้จักคนคนหนึ่งใหม่"

(ปกสวยมากกก >.<)